Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΔΙΑΚΟΠΤΩΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17/12 19:00

ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΔΙΑΚΟΠΤΩΝ 
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17/12 19:00 
Λόντου 6 & Μεσολογγίου, Εξάρχεια (γραφεία πρωτοβάθμιων σωματείων)

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Στάση εργασίας απο Ε.Τ.Ι.Τ.Α. για τις απολυσεις στον 902

ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟΝ 902 ΣΗΜΕΡΑ 10/12 ΑΠΟ ΩΡΑ 20.00 ΕΩΣ ΚΑΙ 24.00
10-12-2010 
Αθήνα, 10 Δεκεμβρίου 2010 Αρ. Πρωτ: 1102

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε.Τ.Ι.Τ.Α. κηρύσσει 4ωρη στάση εργασίας για σήμερα Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010 από ώρα 20.00μ.μ. της Παρασκευής μέχρι και ώρα 24.00μ.μ. ξημερώματα Σαββάτου 11 Δεκεμβρίου 2010 στον τηλεοπτικό σταθμό 902 αντιδρώντας στις απολύσεις.
για το ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ
ΣΤΟΝ 902  
10-12-2010 
Αθήνα, 10 Δεκεμβρίου 2010 Aρ. πρωτ: 1101

Καταγγέλλουμε την Διοίκηση του τηλεοπτικού σταθμού 902 για τις αιφνίδιες και αναιτιολόγητες απολύσεις εργαζόμενων τεχνικών.

Η θέση μας είναι σαφής: δεν είμαστε διατεθειμένοι να χαρίσουμε ούτε να θυσιάσουμε τίποτα. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επιτρέψουμε να γίνουν οι εργαζόμενοι θύματα.
Γι’ αυτό σήμερα είναι πιο επιτακτική η ανάγκη να διεκδικήσουμε να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας. Ακόμα πιο ξεκάθαρα λέμε, ότι καμία απόλυση, καμία αυθαιρεσία, καμία μείωση ή περιορισμός των δικαιωμάτων και των κατακτήσεών μας δεν θα γίνει ανεκτή στο όνομα των «δυσκολιών» και της κρίσης. 
Ζητάμε από την Διοίκηση του 902 την άμεση ανάκληση των αυθαίρετων και παράνομων αυτών απολύσεων συναδέλφων μας τεχνικών.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους τεχνικούς να αντισταθούν με κάθε τρόπο στις συνθήκες ανασφάλειας και ανέχειας. Θεωρούμε ότι κάθε ολιγωρία είναι ανεπίτρεπτη και επικίνδυνη για όλους μας.

Για το ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

3 κείμενα από το φυλάδιο που μοιράστηκε στην εκδήλωση της 1/12

ΑΠΟ ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΤΟΥ “ΕΓΩ”, ΣΤΗ ΔΙΕΞΟΔΟ ΤΟΥ “ΕΜΕΙΣ”
 Τον τελευταίο καιρό η εξουσία μέσω των MME προσπαθεί να μας πείσει ότι η οικονομική κρίση είναι ένα φυσικό φαινόμενο μέσα στο νομοτελειακό φυσικό σύστημα του καπιταλισμού και ότι τα μέτρα και οι λύσεις που πρέπει να παρθούν είναι κι αυτές δεδομένες χωρίς καμιά αμφισβήτηση. Μας καθησυχάζουν ότι η κρίση ''θα περάσει μέσα σε ένα-δύο χρόνια'' και ότι το σύστημα θα επανέλθει στις παλιές καλές του μέρες. Διατυμπανίζουν ότι δε μπορούν να υπάρξουν άλλες λύσεις, πέραν αυτών που αυτοί προτείνουν, δηλαδή εκείνες του συστήματος. Δε μπορούν να υπάρξουν αμφισβητήσεις και συλλογικές κινητοποιήσεις που να βάζουν σε κίνδυνο το νόμο και την τάξη. H ηγεσία του συνδικαλισμού παίρνει τη σκυτάλη και λέει πως έκανε ότι μπορούσε να κάνει και προτείνει εταιρικές αντί κλαδικές συμβάσεις, μας λέει να κάτσουμε στα αυγά μας και να δεχτούμε τις λύσεις της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας.
Όλοι εμείς όμως οι εργαζόμενοι, οι οικονομικά ασθενέστεροι, οι μετανάστες, οι πιο ευάλωτοι, βιώνουμε στην καθημερινότητά μας σκληρά και πολύ βίαια αυτές τις υποτιθέμενες λύσεις για την «κρίση». Όλοι νιώθουμε ότι η «κρίση» δε θα περάσει για μας, ότι τα μέτρα, αυτά και άλλα σκληρότερα, ήρθαν για να μείνουν, ότι δημόσια αγαθά όπως περίθαλψη, εκπαίδευση, νερό, ηλεκτρικό θα ιδιωτικοποιηθούν. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι η διέξοδος του καπιταλισμού είναι το δικό μας αδιέξοδο.
Aπό την πραγματικότητα αυτή δεν ξεφεύγουν οι εργαζόμενοι στον κινηματογράφο-τηλεόραση και γενικότερα στο χώρο του θεάματος. Μέχρι τώρα μας έφτανε ένα καλό μεροκάματο και αφήναμε τα όποια δικαιώματα και κατακτήσεις μας στην καλή θέληση των εργοδοτών. H ατομικιστική νοοτροπία, που είχε αναπτυχθεί όλα αυτά τα χρόνια σε αυτόν τον χώρο εργασίας, η απουσία συλλογικών δομών, που θα μπορούσαν να υπερασπίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων, συνέβαλλαν στην αποκοπή μας από κοινούς εργατικούς αγώνες ενάντια στα μέτρα που ήταν κοινά για όλους και δε μας έδωσε καμία δυνατότητα να αντισταθούμε στην επίθεση που δεχτήκαμε.

Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

2η συνάντηση των απλήρωτων εργαζομένων του περσινού φεστιβάλ Θεσσαλονίκης


Την Παρασκευή 03/12 θα πραγματοποιηθεί η επίσημη έναρξη του φετινού φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ενώ όλο το περσινό εποχιακό προσωπικό παραμένει, ένα χρόνο και, απλήρωτο. Και σύμφωνα με τις απαντήσεις των υπευθύνων σε όσους πέρασαν από τα γραφεία του φεστιβάλ, θα παραμείνει για πολύ καιρό ακόμα (αν όντως μας πληρώσουν ποτέ).

Καλούμε όλους τους απλήρωτους εργαζόμενους του περσινού φεστιβάλ κινηματογράφου για μιά 2η κουβέντα και συντονισμό δράσεων με σκοπό τη διεκδίκηση των χρημάτων που μας χρωστάνε.

Πέμπτη 2/12 στο τρίγωνο του πολυτεχνείου στις 19:30.

http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=26077

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ, ΩΡΑ 8:48 π.μ. 30/10/2010 από το “μικρό”, σωματείο για την υποστήριξη και τη διάδοση της ελληνικής ταινίας μικρού μήκους
Το σωματείο «μικρό» πραγματοποίησε  κατάληψη του κτιρίου του ΕΚΚ, με αφορμή τη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 30/10/2010    στην ειδική επιτροπή για το νέο νομοσχέδιο του κινηματογράφου και εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:

Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

Ανοικτή συζήτηση - προβολή

Προς τα σωματεία μας: Ανοίξτε τις Πόρτες πριν μείνετε με τα κλειδιά στο χέρι

Η επισήμανση ότι η λειτουργία και η δομή αρκετών σωματείων του Τύπου και κυρίως της ΕΣΗΕΑ προσιδιάζει περισσότερο με επιμελητήριο ή κάστα που προϋποθέτει αυστηρές τελετές μύησης και λιγότερο με συνδικαλιστικό φορέα, έχει γίνει ήδη αρκετές φορές. Άλλες τόσες ή περισσότερες είναι και οι διαμαρτυρίες για τη συντήρηση ενός απαράδεκτου καθεστώτος που αποκλείει από τα σωματεία τα νέα και επισφαλώς εργαζόμενα τμήματα της απασχόλησης μόνο και μόνο για να μη διαιρεθεί η πίτα του Αγγελιοσήμου σε περισσότερα κομμάτια. Όλες τις φορές όμως αυτά τα διαβήματα προσέκρουαν σε κλειστές πόρτες, κλειστά μάτια και αφτιά και οι ιθύνοντες ταμπουρώνονταν πίσω από μια άκαμπτη αλλά προ πολλού παρωχημένη καταστατική διαδικασία.

Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

Ανακοίνωση για κοινή συνάντηση από κλαδικές πρωτοβουλίες

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΛΑΔΩΝ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 26/10/2010

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
22.10.2010
Αγαπητοί συνάδερφοι,


μετά την συνάντηση των κλαδικών εκπροσώπων των περισσοτέρων ειδικοτήτων που έγινε την Τρίτη 19 /10 /2010 ορίστηκε ότι , την Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010 καλούμε όλους τους εργαζόμενους απ’ όλες τις ειδικότητες που δουλεύουν στον κινηματογράφο, την διαφήμιση και την τηλεόραση, να συμμετέχουν στην συνάντηση που θα γίνει στις 10 το πρωί στο θέατρο ALTERA PARS Μεγάλου Αλεξάνδρου 123 Κεραμικός, με αφορμή τα νέα δεδομένα, που έχει σκοπό τη συσπείρωση όλων των ειδικοτήτων.

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Κείμενο της πρωτοβουλίας εργαζόμενων στην ΕΡΤ, από την καταληψή της, 30 6 2010.

Κόντρα στην απαξίωση, κόντρα στο ξεπούλημα του αγώνα, κόντρα στις επιθυμίες των "από τα πάνω", οι "από τα κάτω" αντιδρούν και οργανώνονται μακριά από εργατοπατέρες και σκοπιμότητες.



30/6/2010
Σήμερα 30/6 λήγουν εκατοντάδες ατομικές συμβάσεις έργου στη δημόσια ραδιοτηλεόραση και απολύονται σχεδόν 1000 συμβασιούχοι.
Από τις 6:20 σήμερα το πρωί το Ραδιομέγαρο τελεί υπό κατάληψη από συμβασιούχους της Ε.Ρ.Τ.
Γίνονται αλλεπάλληλες προσπάθειες της διοίκησης της Ε.Ρ.Τ. και του προεδρείου του σωματείου συμβασιούχων να μας φιμώσουν, να μας στείλουν σπίτια μας.
Εμείς οι συμβασιούχοι - υπάλληλοι της Ε.Ρ.Τ., αντιστεκόμαστε, συνεχίζοντας τον αποκλεισμό του Ραδιομεγάρου με αξιοπρέπεια, χωρίς να υποχωρούμε από τις διεκδικήσεις μας.

Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

ΣΕΝΑΡΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ


Παράταση υποχρεωτικής εργασίας στα 40 έτη.
Μείωση της βασικής σύνταξης.
Μείωση του βασικού μισθού.
Μείωση των αποζημιώσεων.
Περικοπή μισθών.
Απελευθέρωση των απολύσεων.
Κατάργηση της συλλογικής σύμβασης εργασίας .
Εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για τις γυναίκες

Όπως έσκασε η φούσκα της ισχυρής ελλάδας των ολυμπιακών, του καταναλωτισμού και της ιδεολογίας της ατομικής ευδαιμονίας, έτσι έσκασε και η φούσκα της παραγωγής στο χώρο του θεάματος. Όλοι όσοι επένδυσαν στο θέαμα τα τελευταία 20 χρόνια ανοίγοντας την αγορά εργασίας, αποκομίζοντας κέρδη και υπερκέρδη, τώρα σιγά σιγά αποσύρονται  μετατρέποντας σε περιουσίες κλεμμένες υπερωρίες, μισθούς και ένσημα εργαζομένων. Όταν τα μεροκάματα, οι εισφορές και οι φόροι θα έχουν μειωθεί στο ελάχιστο ίσως να επενδύσουν πάλι στους ίδιους  ή σε άλλους τομείς.

Η ‘ίδια η φύση του καπιταλιστικού συστήματος αποκλείει στον εργαζόμενο τη διαμόρφωση της αγοράς εργασίας και της  ποιότητας των προϊόντων της.
Η μαζική παραγωγή πολιτιστικών σκουπιδιών (­­­διαφημιστικά-προπαγανδιστικά, κομματική προβολή, σαπουνόπερες και reality) αποσκοπούσε στο κέρδος και στην αναπαραγωγή καταναλωτικών προτύπων. Οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία του θεάματος  δεν διαφέρουμε από τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Τόσα χρόνια οι εργοδότες προσπαθούνε να περάσουν την λογική ότι είμαστε συνεργάτες  στις παραγωγές που κάνουνε. Οι «εικονικές» πτωχεύσεις εταιριών παραγωγής και οι στάσεις πληρωμών  κατέδειξαν ότι ούτε συνεργάτες, ούτε συμπαραγωγοί είμαστε.

Η ελληνική κυβέρνηση με πρόφαση την αποφυγή της εθνικής πτώχευσης, και τη μελλοντική ανάπτυξη θεσμοθετεί με τα νέα μέτρα τη σφαγή εργασιακών κεκτημένων, εξασφαλίζοντας  τα συμφέροντα των εργοδοτών.
Το σχέδιο εθνικής σωτηρίας χρειάζεται  «συνεργάτες» . Η κοινωνική συναίνεση δεν είναι όμως δεδομένη . Η εξαγγελία και η ταχύτητα επιβολής  των νέων μέτρων  προκαλεί οργή  χωρίς ακόμα  να έχουμε υποστεί το σύνολο των συνεπειών στη καθημερινότητα μας.  Η  κοινωνική νομιμοποίηση των μέτρων εξαρτάται από τους ταξικούς αγώνες  που  θα δοθούν  σε βάθος χρόνου στους δρόμους και στους εργασιακούς χώρους. ΄Όσοι δεν συναινούν, μέσω ΜΜΕ, κομμάτων, συνδικάτων,  δέχονται βίαιη κρατική καταστολή.
Η προσπάθεια συναίνεσης μέσω της προσδοκίας ότι η κρίση είναι εφήμερη και αναστρέψιμη στο υπάρχον σύστημα ακούγεται σαν ανέκδοτο.
Η επίπλαστη ευδαιμονία του 90 έχει καταρρεύσει γεννώντας την ανάγκη νέων απαντήσεων σε διαχρονικά ερωτήματα.

Ø      Το κέρδος πρέπει να ορίζει την εργασία μας;

Ø       Να λειτουργούμε με βάση το ατομικό ή το συλλογικό συμφέρον;



Ø      Μπορούμε να αποφασίζουμε τι παράγουμε πώς το παράγουμε και πώς αυτό διανέμεται ;

Ø      Μπορεί η διαφήμιση να καθορίζει την ποιότητα και την ποσότητα του «πολιτιστικού έργου» ;


Ø      \Θέλουμε διαχειριστές για τις ζωές μας ή να τις πάρουμε στα χέρια μας ;


Βρίσκουμε τους εαυτούς μας πέρα από συντεχνιακές και αντιπροσωπευτικές  λογικές οι οποίες απλά ανακυκλώνουν τα συμφέροντα των εταιριών παραγωγής και επαναπαύουν τους εργαζόμενους στο σκεπτικό ότι κάποιοι άλλοι θα αγωνιστούν για εμάς ερήμην μας.

Έμπρακτη αλληλεγγύη σε ανέργους και απολυμένους συναδέλφους.

Θέτουμε τους εαυτούς μας ανταγωνιστικά  προς τις υποτιθέμενες λύσεις για την έξοδο από τη κρίση, που θέλουν να προβάλουν τις «συνεργασίες» παραγώγών, καλλιτεχνών και τεχνικών.

Λύσεις γεννιούνται μόνο μέσα από συλλογικές διαδικασίες, από συνελεύσεις, από μαζικές κινητοποιήσεις.

Συλλογικά, αντιεραρχικά, αυτοοργανομένα.

Να αντισταθούμε στη λεηλάτηση των δικαιωμάτων μας.
Να συγκρουστούμε με τη λογική της συναίνεσης.
Να επιτεθούμε με τα όνειρα μας.

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Όχι στην απαξίωση της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης Το ΜΟΥΝΤΙΑΛ «παίζεται» πάνω στις πλάτες των εργαζόμενων

Κόντρα στην απαξίωση, κόντρα στο ξεπούλημα του αγώνα, κόντρα στις επιθυμιές των "από τα πάνω", οι "από τα κάτω" αντιδρούν και οργανώνονται μακριά από εργατοπατέρες και σκοπιμότητες.


Όχι στην απαξίωση της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης  Το ΜΟΥΝΤΙΑΛ «παίζεται» πάνω στις πλάτες των εργαζόμενων 
 
Βιώνουμε την επίθεση του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της κυβέρνησης ενάντια στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Χάνονται οι κατακτήσεις ενός αιώνα για όλους τους εργαζόμενους όπου και αν δουλεύουν, είτε στον ιδιωτικό είτε στο δημόσιο τομέα.

Και όλα αυτά για να μαζευτούν χρήματα από τους δικούς μας τους μισθούς, τις συντάξεις, και τις κοινωνικές ανάγκες, για να τα δώσει η κυβέρνηση στους τραπεζίτες, ντόπιους και ξένους.

Παρόμοια βιώνουμε την γενικευμένη επίθεση και στον χώρο του τύπου. Ισχυροί οικονομικοί παράγοντες ελέγχουν τη λειτουργία των ΜΜΕ. Επιβάλλουν συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα παντού: Απλήρωτη εργασία, δουλειά με το μπλοκάκι, απολύσεις.

Και ο χώρος της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης αντί να αποτελεί εξαίρεση σε αυτόν τον μεσαίωνα,όπως και ο χώρος της Υγείας, της Παιδείας, και όλων των δημόσιων οργανισμών, απαξιώνεται και οδηγείται στην ιδιωτικοποίηση και το ξεπούλημα. Επί σειρά ετών η δημόσια ραδιοτηλεόραση έχει γίνει βορά οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων και αποτυγχάνει να εκπληρώσει τον σκοπό της απέναντι στην κοινωνία η οποία χρηματοδοτεί τακτικά την ΕΡΤ. Ξέρουμε όλοι μας για:
  • Συμβάσεις μαμούθ σε ημέτερους και διάφορα golden boys, που μπορούν να καλύψουν τους μισθούς δεκάδων αν όχι εκατοντάδων απλών εργαζόμενων.
  • Εξωφρενικές σπατάλες για δικαιώματα αθλητικών αγώνων,(ολυμπιακοί αγώνες, μουντιάλ) και θεάματα (Eurovision)
Και όλα αυτά γίνονται πάνω στην πλάτη των εργαζόμενων, με εικονικές εργολαβίες (μπλοκάκια), σύμφωνα με τις ορέξεις της κάθε κυβέρνησης και της κάθε διοίκησης. Έχουμε φτάσει στο σημείο να υπάρχουν στην δημόσια Ραδιοτηλεόραση τρεις κατηγορίες εργαζόμενων. Οι μόνιμοι συνάδελφοι, οι αορίστου χρόνου, που τέσσερα χρόνια μετά συνεχίζει η κυβέρνηση να μην αναγνωρίζει την προϋπηρεσία τους, και οι συμβασιούχοι συνάδελφοι. Με αυτήν την πολιτική το δικαίωμα της κοινωνίας για ενημέρωση και ψυχαγωγία απαξιώνεται καθημερινά.

Στις 30 Ιούνη λήγουν εκατοντάδες ατομικές συμβάσεις έργου στη δημόσια ραδιοτηλεόραση και απολύονται σχεδόν 1000 συμβασιούχοι εργαζόμενοι.
 
Οι συμβασιούχοι της ΕΡΤ απεργούμε για 2η συνεχή εβδομάδα 
Κάποιοι, εκτιμώντας ότι θα ξανατρυπώσουν από τα παραθυράκια του Νομοσχέδιου Γερουλάνου, αρκούνται σε αβέβαιες υποσχέσεις και εναποθέτουν τη διεκδίκηση μόνιμης και σταθερής εργασίας σε συνδικαλιστές-bloggers, που τόσο καιρό τώρα δεν έχουν δημοσιοποιήσει ούτε τα αιτήματά μας ούτε άνοιξαν τον αγώνα μας προς στην κοινωνία.

Εμείς, είτε συμβασιούχοι, είτε μόνιμοι εργαζόμενοι της δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης δηλώνουμε ότι :  
Το «διαίρει και βασίλευε» δεν θα περάσει ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥΣ Καλύπτουμε ΠΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΕΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ
 
Απαιτούμε:
  • ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ Οι συμβάσεις έργου είναι σκλαβιά, ΟΧΙ άλλους εργαζόμενους όμηρους
  • ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ Υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας τώρα για όλους τους εργαζόμενους, να αναγνωριστεί η προϋπηρεσία των αορίστου χρόνου, να καταργηθούν οι ειδικές συμβάσεις
  • ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
  • ΔΗΜΟΣΙΑ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΠΟΥ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΓΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ, ΦΙΕΣΤΕΣ ΚΑΙ ΣΑΠΟΥΝΟΠΕΡΕΣ


Συμμετέχουμε:

ΣΤΗΝ 24ΩΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΡΙΤΗ 29 ΙΟΥΝΙΟΥ

Πρωτοβουλία Συμβασιούχων - Μόνιμων Ε.Ρ.Τ

Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

Ενημερωτικό σημείωμα ΕΤΕΚΤ-ΟΤ για τη συλλογική σύμβαση

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Στις 10 Ιουνίου 2010, πραγματοποιήθηκε συνάντηση μεταξύ ΣΑΠΟΕ και ΕΤΕΚΤ-ΟΤ στα γραφεία της
ΕΤΕΚΤ προκειμένου να υπογραφεί η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας του έτους 2010. Από πλευράς
ΣΑΠΟΕ παρέστησαν οι Βασίλης Κατσούφης (Πρόεδρος), Παναγιώτης Παπαχατζής (Υπεύθυνος Τομέα Κιν/φου) και Χριστίνα Πιγάκη (Νομικός Σύμβουλος) και από πλευράς ΕΤΕΚΤ οι Χάρης Κοντορουχάς (Πρόεδρος), Νίκος Σμαραγδής (Γεν. Γραμματέας), Χρήστος Αλεξανδρής (Β’ Γεν. Γραμματέας) και Μαργετίνα Στεφανάτου (Νομικός Σύμβουλος).
Κατά την τελευταία αυτή συνάντηση, διαπιστώθηκε πλήρης αντίθεση απόψεων σχετικά με
κεφαλαιώδη ζητήματα που αναφέρονται σε άρθρα της Σ.Σ.Ε., γεγονός που προκάλεσε τη διακοπή των
διαπραγματεύσεων.

Πιο συγκεκριμένα, ολόκληρο το χρονικό του αδιεξόδου έχει ως εξής:

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

Μια ιστορία που ποτέ δεν τελειώνει;


Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
Όλα ξεκίνησαν πριν από ένα χρόνο με την πτώχευση της ΚΙΝΟ, εταιρία παραγωγής διαφημιστικών και λοιπών οπτικοακουστικών παραγωγών, αφήνοντας στους εργαζόμενους χρέη εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. Η διεκδίκηση των χρημάτων τους αλλά και ο φόβος επανάληψης παρόμοιων περιστατικών ώθησε τους εργαζόμενους να οργανώσουν μια συνέλευση, όπου οι συλλογικές της αποφάσεις θα μπορούσαν να προασπίσουν αποτελεσματικότερα τα εργασιακά τους συμφέροντα. Μετά από 2 μαζικές συνελεύσεις, πρωτόγνωρες για τα δεδομένα του εργασιακού χώρου, αποφάσισαν να σαμποτάρουν τους 3 ιδιοκτήτες - παραγωγούς (που εντωμεταξύ είχανε μεταπηδήσει σε άλλες εταιρίες παραγωγής) αρνούμενοι να δουλέψουν ξανά για αυτούς ωσότου πληρωθούν πλήρως.

Η ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ
Ένας από τους πρώην ιδιοκτήτες της ΚΙΝΟ και νυν παραγωγός της ΜΑΧ , υπόσχεται να αποπληρώσει ένα μέρος από τα χρέη που του αναλογούσαν με αντίτιμο όμως την υπογραφή ενός χυδαίου ιδιωτικού συμφωνητικού που στόχο είχε να εξαγοράσει την σιωπή όσων εργαζομένων θα αποδέχονταν την πρόταση αυτή. Παράλληλα με την υπογραφή ορισμένων, κάποιοι άλλοι από την συνέλευση υποστηρίζουν ότι πρέπει να αφήσουν τους παραγωγούς να δουλέψουν ώστε έτσι να βρουν τα λεφτά να τους ξεχρεώσουν. Η απουσία αλληλεγγύης, ο καιροσκοπισμός και ο φόβος οδήγησαν την συνέλευση στην ήττα και την διάλυση της.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ.
Ένα χρόνο μετά και το ίδιο σενάριο επαναλαμβάνεται . Η ΜΑΧ βαράει πιστόλι και οι εργαζόμενοι κάνουν κατάληψη στα γραφεία της. Οι εργοδότες στέλνουν τους μπράβους τους να τους «συνετίσουν» .Μετά από μερικές μέρες καλούν τους εργαζόμενους, που τους οφείλουν χρήματα και ένας «ιδιοκτήτης μαϊμού» τους υπόσχεται την αποπληρωμή τους!!! Την ίδια περίοδο η Cinegram δηλώνει στάση πληρωμών ενώ οι φήμες φουντώνουν για μεταφορά των αποθεματικών της σε κάποια εξωτική χώρα. Παρολαυτά η θυγατρική της, Peper, συνεχίζει να αναλαμβάνει σχεδόν ανενόχλητη δουλειές. Παράλληλα οι μεγάλες καθυστερήσεις πληρωμής μισθών από την αμαρτωλή Pld φουντώνουν τις φήμες για στάση πληρωμών παρ' όλες τις διαψεύσεις των ιδιοκτητών.
Τις τελευταίες μέρες η Π.Α.Κ.Τ., μια ομάδα παραγωγών εταιρειών, κανονίζει ραντεβού αυθαίρετα με εργαζομένους στο χώρο της διαφήμισης, για μείωση των μισθών κατά 20%. Ευτυχώς ακόμα τέτοιου είδους κουτοπόνηρων πρωτοβουλιών βρίσκουν τοίχο. Η εποχή όμως ευνοεί τέτοιου είδους ενέργειες εναντίων των εργατικών κεκτημένων και το ξέρουμε καλά ότι θα το ξαναπροσπαθήσουν .

Ο κατάλογος τέτοιων πρακτικών μεγαλώνει και είμαστε και εμείς υπεύθυνοι για αυτό. Με την ΚΙΝΟ ήταν μια καλή ευκαιρία να αντισταθούμε προτάσσοντας την αλληλεγγύη μας και την ενότητα απέναντι στις πρακτικές των λαμόγιων - παραγωγών. Αντίθετα τους αφήσαμε να μας ληστεύουν ξανά και ξανά. Οι ίδιοι άνθρωποι σε νέα συναρπαστικά και κερδοφόρα επεισόδια.

Ποιος πιστεύει ότι μόνος του μπορεί να αντιταχθεί στην επίθεση των εργοδοτών? Γιατί να δεχόμαστε να παίζουμε το δικό τους παιχνίδι, του διαχωρισμού και της διάσπασης ενώ μόνο με συλλογικές διαδικασίες και με αλληλεγγύη μπορούμε να καταφέρουμε κάτι ουσιαστικό? Γιατί να μην υπερασπιζόμαστε τους συνάδελφους μας που αδικούνται όλοι μαζί σαν ένα? Να μην αφήσουμε κανένα μόνο του απέναντι στις άγριες διαθέσεις τους. Ξεκινώντας με συζητήσεις-συνελεύσεις μέσα στα συνεργεία που βρισκόμαστε. Αδιαμεσολάβητα, από εμάς τους ίδιους ξεκινάνε όλα.

ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΟΝΑΧΙΚΕΣ ΑΡΝΗΣΕΙΣ
ΣΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΡΑΣΗ


ΔΙΑΚΟΠΤΕΣ
diakoptes.blogspot.com

Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

OI TEXNIKOI KINHMATOΓPAΦOY-THΛEOPAΣHΣ EINAI KOMMATI THΣ EPΓATIKHΣ TAΞHΣ ΝA ΓINΟΥΝ KOMMATI TΩN AΓΩNΩN


Πέρασε ένας χρόνος από την προηγούμενη Πρωτομαγιά που σαν ομάδα κατεβήκαμε για πρώτη φορά στο δρόμο και στο κείμενό μας τότε γράφαμε για την επερχόμενη οικονομική κρίση, τις συνέπειές της στο χώρο των εργαζομένων στον κινηματογράφο-τηλεόραση, αλλά και την αδυναμία αυτού του εργασιακού χώρου να αμυνθεί συλλογικά στην επίθεση των εργοδοτών και του κράτους με πρόσχημα την κρίση.
Nιώσαμε στο πετσί μας πώς εννοούν την κρίση. Πιο πολύ βέβαια το ένιωσαν αυτοί που δεν έχουν μόνιμες σχέσεις με εταιρείες, αυτοί που δεν έχουν «κοινωνικές σχέσεις» με το χώρο και το σωματείο, αυτοί που δεν γλείφουν, αυτοί που αντιδρούν στις εργασιακές καταπατήσεις. Tο ένιωσαν οι πιο «αδύνατες» ειδικότητες και οι νεότεροι εργαζόμενοι. Tο νιώσαμε με δύο τρόπους.
Aπό τη μία, με μακροχρόνια ανεργία, που αυτό σημαίνει αδυναμία επιβίωσης και όλες τις συνέπειές της (απομόνωση, κατάθλιψη, ένταση διαπροσωπικών σχέσεων, ανταγωνισμός, απομάκρυνση από τo επάγγελμα που έχουμε επιλέξει) και από την άλλη, όταν εργαστήκαμε, καταλάβαμε πόσο ριζικά έχουν αλλάξει τα πράγματα τόσο στους μισθούς μας όσο και στις εργασιακές συνθήκες. O εκβιασμός ή θα είσαι άνεργος ή θα παίρνεις λιγότερα και θα δουλεύεις περισσότερο έγινε καθολικός και παντοδύναμος. Aυτά που λίγο-πολύ είχαν αρχίσει να ισχύουν άτυπα εδώ και χρόνια με την ανοχή μας και τη συγκατάβαση του σωματείου,
γίνονται πλέον νόμοι του κράτους.
Aτομικές και όχι συλλογικές συμβάσεις, απλήρωτες υπερωρίες, χρόνος εργασίας από 10 σε 12 ώρες ημερησίως, λίγα ένσημα, μείωση μισθών 40%-50%, περικοπές στο φαγητό, χαμηλοί κανόνες ασφαλείας στα γυρίσματα, χαμηλές ή καθόλου συντάξεις. Mικρά συνεργεία, μικρότερος χρόνος για να τελειώσει ένα έργο. Tο χαμηλό ή αλλιώς αγγλικά «low» γίνεται κυρίαρχο. Low budget ταινίες, low budget τηλεοπτικές σειρές, low budget διαφημιστικά. Kαι για να μείνει ο προϋπολογισμός χαμηλός πρέπει να αυξηθεί η πίεση και η εκμετάλλευση των εργαζομένων. Low budget ζωή. Tα κέρδη βέβαια των εταιρειών θα παραμένουν κέρδη
και με τον καιρό θα αυξάνονται.
H άποψη που λέει ότι η μείωση των μισθών δημιουργεί περισσότερες θέσεις εργασίας είναι αυταπάτη (μαζική ανεργία και μεγάλες μειώσεις μισθών πάνε μαζί) και οδηγεί σε μια κοινωνία που οι εργαζόμενοι θα είναι ευχαριστημένοι με τις αλυσίδες και τις μπάλες στα πόδια τους. H αποδοχή από πλευράς των εργαζομένων αυτής της άποψης, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε εποχή πριν αυτή του Σικάγου του 1886.
Kι αφού οι αυταπάτες και οι ψευδαισθήσεις τελείωσαν όσον αφορά το στόχο και τη διάρκεια της κρίσης, όπως τελείωσαν και με την «διέξοδο» των εκλογών, θα περίμενε κανείς κάποια αντίδραση σ’ αυτό το κλίμα τρομοκρατίας, μια προσπάθεια συλλογικοποίησης της δυσαρέσκειας και της οργής. Aντίθετα, ο καθένας προσπαθεί να τα κουτσοκαταφέρει μόνος του, να βρει μια δουλίτσα ότι να ’ναι, μέχρι να έρθουν οι παλιές καλές μέρες. H ατομικιστική «παράδοση» των εργαζομένων αυτού του χώρου και η απουσία-προδοσία του σωματείου που λέγεται E.T.E.K.T. φαίνεται να νικούν και να ρίχνουν τους εργαζόμενους όλο και πιο βαθιά στο πηγάδι της απογοήτευσης και της μοιρολατρικής αντίληψης ότι τίποτα δεν μπορούμε αλλάξουμε.
Kαι σαν να μην έφτανε όλη αυτή η επίθεση, έρχεται το κράτος διαμέσου της E.T.E.K.T (που δεν θυμάται ούτε η ίδια πότε ενδιαφέρθηκε για τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των εργαζομένων) και ζητάνε άδειες ασκήσεως επαγγέλματος, χωρίς να έχει προηγηθεί καμία ενημέρωση ούτε και συζήτηση με τους εργαζόμενους. Eν γνώσει πάντα, ότι η μεγάλη πλειοψηφία (αρκετοί με πάρα πολλά χρόνια εργασίας στο χώρο) δεν
έχει άδεια. Γιατί τώρα και τόσο επιτακτικά; Mα γιατί τώρα, στην εποχή της μεγάλης ανεργίας, είναι ευκαιρία να διωχτεί ένας όγκος εργαζομένων έξω από αυτό το επάγγελμα. Aπό τον αποκλεισμό τους θα καταφέρει να επιζήσει η E.T.E.K.T. κι όσοι κινούνται γύρω απ’ αυτήν. Eλπίζει ότι μ’ αυτήν την ενέργεια θα νομιμοποιηθεί στη συνείδηση των εργαζομένων που θα μείνουν. Όμως αυτό δεν είναι συνδικαλισμός (ενότητα, αλληλεγγύη, αλληλοβοήθεια), είναι καννιβαλισμός.
Tα όποια εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις έχουν υπάρξει μετά τον B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μετά από αγώνες και συγκρούσεις έχουν πάρει τον κατήφορο με πολύ μεγάλη ταχύτητα. Aν δεν τον σταματήσουμε εμείς οι ίδιοι, αν δεν πάρουμε τις ζωές στα χέρια μας, πέρα από τα απονομιμοποιημένα κοινωνικά κόμματα και τα νεκρά γραφειοκρατικά σωματεία, οι συνέπειες για όλους μας θα είναι ολέθριες. Ψυχιατρεία, φυλακές, μιζέρια, εγκληματικότητα, καταστολή, ξενοφοβία, ρατσισμός, πόλεμοι μας περιμένουν.
Ξεπερνώντας τον ατομικισμό, το life style-όνειρο και αρχίζοντας να σκέφτεται ο καθένας για όλους και όλοι για τον καθένα. μπορούμε να ανατρέψουμε το μέλλον που μας επιφυλάσσουν. Nα αντισταθούμε όλοι οι τεχνικοί κινηματογράφου-τηλεόρασης μαζί στους χώρους δουλειάς αλλά και μαζί με άλλους εργαζόμενους από άλλους εργασιακούς χώρους στο δρόμο αφήνοντας πίσω συντεχνιακές λογικές. Nα αρχίσουμενα σκεφτόμαστε την οργάνωση της κοινωνίας μας χωρίς εκμετάλλευση.

Oι «διακόπτες» είναι μια ομάδα τεχνικών κινηματογράφου-τηλεόρασης που προσπαθεί εδώ και ένα χρόνο περίπου να συζητήσει και να επικοινωνήσει τα προβλήματα της δουλειάς, να βγει στο δρόμο, να διαμαρτυρηθεί, να προκαλέσει την αδράνεια. Πιστεύοντας στην αυτονομία από τα κομματικά-συντεχνιακά σωματεία που μόνο εργατικά δεν είναι, πιστεύοντας ότι οι αγώνες πρέπει να είναι συλλογικοί, αυτοοργανωμένοι, αντιιεραρχικοί, ταξικοί, πιστεύοντας ότι όλα ξεκινάνε από τη βάση και τους ίδιους τους εργαζόμενους.

Συμμετέχουμε και καλούμε
στη συγκέντρωση και πορεία της 1ης Mάη
στην πλατεία Bικτωρίας στις 11:30
μαζί με άλλα πρωτοβάθμια σωματεία

Τρικάκια 1η Μάη 2010

Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

Για την «τρομοκρατία» στα ΜΜΕ και αλλού…

(από http://katalipsiesiea.blogspot.com )

Η κατάσταση που έχουν κληθεί να διαχειριστούν τα ΜΜΕ τις τελευταίες μέρες δεν είναι πρωτόγνωρη: είναι γνωστός ο πολύ συγκεκριμένος ρόλος τους ως μηχανισμού παγίωσης της κοινωνικής συναίνεσης και εμπέδωσης της κυρίαρχης ιδεολογίας. Ο ρόλος τους αυτός βέβαια εκπληρώνεται κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο και ανάλογα με το τι έχουν στα χέρια τους.

Αυτή τη φορά λοιπόν στα χέρια τους έχουν μόνο τα δελτία τύπου της αστυνομίας. Έτσι όμως δημιουργείται το εξής παράδοξο, που έρχεται να προστεθεί στην ούτως ή άλλως παράδοξη λειτουργία των μέσων: κάθε μέρα γύρω στις 8 δεν "γινόμαστε μάρτυρες συγκλονιστικών περιστατικών" όπως το 2002 (έκρηξη βόμβας στα χέρια ανθρώπου, ανακάλυψη βαρύ οπλισμού), αλλά ξετυλίγεται μπροστά μας, ή ίσως και δίπλα μας, η αφήγηση της πολιτικής διαδρομής και των φιλικών σχέσεων κάποιων ανθρώπων. Στην προκειμένη περίπτωση, το κλίμα που δημιουργείται και μόνο αυτό είναι που θεμελιώνει την ενοχή των κατηγορούμενων. Την καταδίκη του "φαινομένου της τρομοκρατίας" από την κοινωνία, που τόσο καιρό ζητά επίμονα σύσσωμη η πολιτική ελίτ, ήρθαν τώρα να σφραγίσουν η αστυνομία και τα ΜΜΕ επιλέγοντας τα πρόσωπα που παρελαύνουν από τις οθόνες μας σαν άλλοι αποδιοπομπαίοι τράγοι, επιλέγοντας αυτούς που ακόμα κι αν δεν υπήρχαν θα έπρεπε να ανακαλυφθούν, τους υπεύθυνους για όλα τα δεινά. Εκφέρουν την ετυμηγορία τους αυτή αδιαφορώντας για κάθε εξόφθαλμο ψέμα, για κάθε παραβίαση της όποιας αρχής του κράτους δικαίου, που απαιτεί τους ενόχους να τους κρίνουν μεν τα αστικά δικαστήρια, σίγουρα όμως όχι τα αστικά ΜΜΕ, και πάντως το κράτος να δεσμεύεται από τους νόμους που το ίδιο έχει θεσπίσει και να τους εφαρμόζει. Στον βωμό της «αντιτρομοκρατίας», ακόμα και το μυγιάγγιχτο ΕΣΡ σηκώνει τα χέρια ψηλά: όλα επιτρέπονται αν είναι να παταχθεί το μίασμα.

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Στις 5/3 στην απεργιακή κινητοποίηση μετά την αναγγελία των «νέων μέτρων» μια ομάδα τεχνικών κινηματογράφου-τηλεόρασης βρέθηκε στο δρόμο για να διαδηλώσει, αλλά και να καταγράψει την πορεία αποσκοπώντας στην ύπαρξη ντοκουμέντων που να αναδεικνύουν και να προωθούν την κινηματική δράση ενάντια στα νέα μέτρα. Μετά την επίθεση των ΜΑΤ στην πορεία και τη σύλληψη δύο διαδηλωτών στη Χαρ. Τρικούπη, ένας οπερατέρ της ομάδας προσπάθησε να βιντεοσκοπήσει τα γεγονότα.
Χωρίς την παραμικρή αιτία, παρά μόνο ότι εκείνη την ώρα βιντεοσκοπούσε, απομονώθηκε από διμοιρία των ΜΑΤ και προσήχθη βίαια στη ΓΑΔΑ. Μετά την παραμονή του εκεί για αρκετές ώρες και χωρίς να του απαγγέλλεται καμία κατηγορία του αφαιρέθηκε χωρίς τη θέληση του και του κατασχέθηκε η κασέτα με το βιντεοσκοπημένο υλικό.
Τη στιγμή όπου τα κυρίαρχα ΜΜΕ προσπαθούν να δημιουργήσουν μια εικόνα συναίνεσης των εργαζομένων για την αποδοχή των νέων μέτρων, οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους φιμώνουν τις φωνές που αντιδρούν.
Καταγγέλλουμε την παράνομη προσαγωγή του συναδέλφου μας και την κλοπή του υλικού και απαιτούμε την επιστροφή του.


ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΘΕΑΤΕΣ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗ ΖΩΗ

ΟΠΛΟ ΜΑΣ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΡΑΣΗ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 5Ης ΜΑΡΤΙΟΥ
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ




Πρωτοβουλία Τεχνικών Θεάματος