Η ΥΓΕΙΑ ΣΕ ΚΡΙΣΗ το παράδειγμα του Κιλκίς

Νέο βίντεο από τους Διακόπτες "Η ΥΓΕΙΑ ΣΕ ΚΡΙΣΗ το παράδειγμα του Κιλκίς".
Ο Αγώνας των εργαζομένων του νοσοκομείου του Κιλκίς για δημόσιες, δωρεάν και αξιοπρεπείς παροχές υγείας.
Συνεντεύξεις με γιατρούς του νοσοκομείου όπως καταγράφηκαν τέλη Μαρτίου 2012.
Περίληψη του αγώνα από τις αρχές του ως σήμερα (Απρίλης 2012).

ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΣΙΚΑΓΟ: 1886 – 2012 ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

ΠΟΡΕΙΑ 1Η ΜΑΗ, ΜΟΥΣΕΙΟ 11:00

Η φετινή συγκυρία της Εργατικής Πρωτομαγιάς θέλει την παγκόσμια εργατική τάξη, την τάξη των καταπιεσμένων και των «κολασμένων όλης της γης», να υποχωρεί διαρκώς απ’ όσα με αίμα είχε κατακτήσει από την απεργία της 1ης Μάη του 1886 στο Σικάγο –που την καθιέρωσε ως μέρα μνήμης των εργατικών αγώνων– μέχρι σήμερα.

Εμείς κρατάμε όλη τη γης μες στ’αργασμένα μπράτσα

και σκιάχτρα στέκουνται οι θεοί και αφέντη έχουνε φάτσα.

Γιάννης Ρίτσος, Επιτάφιος

Ιδιαίτερα στην ελληνική καπιταλιστική πραγματικότητα, ακόμα και το 8ωρο, ματωμένο αίτημα των απεργών του Σικάγο, θεωρείται παρελθούσα συνθήκη. Η ανεργία καλπάζει και στην πραγματικότητα ξεπερνάει το ¼ του εργατικού δυναμικού, ο επισφαλώς εργαζόμενος με τα ελαστικά ωράρια, την ανασφάλιστη εργασία και τη διαρκή απειλή της απόλυσης είναι η επικρατέστερη φιγούρα της εργατικής τάξης, και την ίδια στιγμή μισθοί, συντάξεις, επιδόματα και άδειες πετσοκόβονται με ταχείς ρυθμούς. Η ραγδαία αύξηση των αυτοκτονιών τα τελευταία 2 χρόνια, κυρίως λόγω οικονομικών δυσχερειών, έρχεται να επισφραγίσει τη ζοφερή εργασιακή πραγματικότητα που βιώνει το προλεταριάτο σήμερα.

Συνείδηση

Τα τελευταία 30 χρόνια το προλεταριάτο της χώρας διεμβολίστηκε από τον σοσιαλδημοκρατικό συνδικαλισμό, πείστηκε από τις υποσχέσεις ταξικής ανέλιξης και επιβεβαίωσε υλικά τη μικροαστική ονείρωξη μέσα από τις πιστωτικές κάρτες και τα δάνεια. Κατακερματισμένο και από την αναδιάρθρωση των μέσων παραγωγής βρέθηκε να αποθεώνει τον ατομικισμό και την προσωπική καβάντζα, ξεχνώντας έτσι ότι μέσω της συλλογικής ταξικής συνείδησης και των συλλογικών αγώνων κατόρθωσε να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής του μέσα στα χρόνια.

Αυτή ακριβώς είναι η πρόκληση της εποχής. Να επανακτήσουμε ως εργατική τάξη τη συνείδηση της θέσης μας και των συλλογικών μας συμφερόντων. Συμφέροντα τα οποία στέκουν στην ακριβώς αντίθετη θέση με αυτά της αστικής τάξης, της τάξης των αφεντικών, του κράτους και τους κεφαλαίου.

Τίποτα κοινό δεν έχουμε με τα αφεντικά, εγχώρια και διεθνή, και αυτό πρέπει να γίνει σαφές. Ο ηττημένος γραφειοκρατικός συνδικαλισμός, δεξιός και αριστερός, προσπαθεί, για παράδειγμα, να μας πείσει ότι υπογράφοντας συλλογική σύμβαση με μειώσεις στο μισθό έως και 20% είναι νίκη(!). Μας λένε ότι είναι κατάκτηση γιατί οι εργοδότες, λέει, δεν θέλουν καν να υπογράψουν συλλογικές συμβάσεις. Είναι κατάκτηση, γιατί «τι να κάνουμε, οι επιχειρήσεις πρέπει να γίνουν βιώσιμες, τα αφεντικά πρέπει να συνεχίζουν να αυξάνουν τα κέρδη τους, ο καπιταλισμός πρέπει να επιβιώσει». Ως τάξη πρέπει να κατανοήσουμε ότι δεν μας συμφέρει ούτε τα αφεντικά να αυξάνουν τα κέρδη τους ούτε να επιβιώσει ο καπιταλισμός. Δεν μας συμφέρει να γυαλίζουμε τις αλυσίδες μας, επειδή μας έχουν μάθει να ζούμε σιδηροδέσμιοι. Αυτό που μας συμφέρει είναι μια ζωή με αξιοπρέπεια και δημιουργικότητα, μια ζωή με εξασφαλισμένους τους υλικούς όρους επιβίωσης, μια ζωή που ο καπιταλισμός δεν μπορεί να μας παρέχει.

Τα κελεύσματα για διαρκή υποταγή, είτε επικαλούνται τη σωτηρία της πατρίδας και «την εθνική ομοψυχία ενάντια στους κακούς ευρωπαίους», είτε γίνονται από αφεντικά και συνδικαλιστικές ηγεσίες, δεξιά και αριστερά, έχουν έναν και μοναδικό στόχο: να μας κάνουν να παραδεχτούμε ότι η τάξη μας και η τάξη τους έχουν κοινά συμφέροντα. Να μας κάνουν να πειστούμε ότι είναι προς το συμφέρον μας η όλο και μεγαλύτερη εκμετάλλευσή μας, να μας κάνουν να συναινέσουμε στους όρους σκλαβιάς που μας ετοιμάζουν.

Αντιλαμβανόμενη η κυρίαρχη ιδεολογία ότι η κοινωνική συναίνεση στο πολιτικό και οικονομικό σύστημα διαρρηγνύεται μέρα με τη μέρα, προσπαθεί να ανασυνταχθεί και, χρησιμοποιώντας ιδεολογικά τεχνάσματα, να αποπροσανατολίσει την κοινωνία. Σ’ αυτή την κατεύθυνση κινείται το ξεπήδημα κομμάτων που φέρουν τον τίτλο του «αντιμνημονιακού». Σαν τους χαμαιλέοντες, άνθρωποι που στήριξαν ψυχή τε και σώματι αυτό το σύστημα (βλ. Καμμένο, Κατσέλη, Μπακογιάννη, Μανώλη κ.α.) προσπαθούν να μας πείσουν ότι έχουν μεταλλαχθεί και ότι υποστηρίζουν πλέον τα συμφέροντά μας.

Σ’ αυτή την κατεύθυνση κινείται επίσης η υπερπροβολή του ακροδεξιού λόγου και η ταυτόχρονη μιντιακή απενοχοποίηση των φασιστικών και ναζιστικών καθαρμάτων, και η τοποθέτησή τους εντός θεσμικού πλαισίου. Το σύστημα καλλιεργεί τα φοβικά και συντηρητικά κοινωνικά αντανακλαστικά, γιατί κατανοεί ότι είναι τα μόνα που θα παράγουν την απαραίτητη συναίνεση. Γιατί δεν είναι η Χρυσή Αυγή, αλλά οι «σοσιαλιστές» Χρυσοχοΐδης και Λοβέρδος που θεσμοθέτησαν τα ρατσιστικά πογκρόμ ενάντια σε μετανάστες. Είναι το σύνολο του πολιτικού συστήματος και τα μιντιακά τους φερέφωνα που ανάγουν το «μεταναστευτικό» σε Νο1 «πρόβλημα», επιχειρώντας εκτός των άλλων να διασπάσουν την ενότητα που δομικά διέπει την τάξη μας.

Ας μην αυταπατόμαστε: οι φράχτες στον Έβρο, οι εισβολές σε σπίτια μεταναστών, τα σύγχρονα Νταχάου (που τολμάνε και τα αποκαλούν «κέντρα φιλοξενίας») δεν γίνονται για την «επίλυση του μεταναστευτικού», αλλά είναι τμήμα της οργανωμένης διάχυσης φόβου και πανικού στην κοινωνία, για τη μετατόπιση του δημόσιου διαλόγου και εν τέλει για την απόσπαση της κοινωνικής συναίνεσης.

Η καταστολή που δεχόμαστε, όμως, δεν είναι μόνο ιδεολογική, αλλά και φυσική, καθότι ως γνωστόν, όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος. Ειδικά αυτή την περίοδο, ο κρατικός σχηματισμός νομοθετεί και δρα κατασταλτικά ενάντια σε οποιονδήποτε αντιστέκεται. Από τους τρομονόμους ως τους κουκουλονόμους, την αστυνομική βία σχεδόν σε κάθε πορεία, τις προφυλακίσεις διαδηλωτών όπως των τεσσάρων στις 12/02, τα ισόβια που μοιράζει το σύστημα «δικαιοσύνης» σε δεκάδες αγωνιστές, τις διαρκείς δίκες που ουσιαστικά κρίνουν παράνομες όλες τις απεργίες συνολικά, την ένστολη υποστήριξη μεγαλοεταιριών ενάντια σε ντόπιες κοινωνίες (Λευκίμμη, Κερατέα, Χαλκιδική κ.α.), την αναγόρευση ολόκληρων περιοχών σε «κόκκινες ζώνες» (Εξάρχεια), την ανάπτυξη χιλιάδων μπάτσων για τη διεκπεραίωση ναζιστικής έμπνευσης θεαμάτων (παρελάσεις), αλλά και την αδιάψευστη ενεργοποίηση του παρακράτους – όλες αυτές οι μεθοδεύσεις συνιστούν ένα τοπίο καταστολής που βάζει στο στόχαστρο όλο και μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια.

Εκλογικές ψευδαισθήσεις

Στο παραπάνω πλαίσιο διοργανώνονται οι εκλογές της 6ης Μαΐου. Όπως και σε κάθε εκλογές, έτσι και σε αυτές, το κοινωνικό σώμα καλείται να επιλέξει τους δυνάστες του ή στην καλύτερη περίπτωση αυτούς που θα αντανακλούν την γκρίνια του στο κοινοβούλιο. Και αυτές οι εκλογές είναι το άλλοθι ευγενείας της βάρβαρης επίθεσης που βιώνουμε, είναι ο δημοκρατικός μανδύας του καπιταλισμού. Η ψήφος δεν είναι αντιμνημονιακός αγώνας, είναι η αυταπάτη ότι μέσα από τη δημοκρατία τους επιλύνονται όλα μας τα προβλήματα. Ως τάξη δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο καπιταλισμός, είτε με το προσωπείο της δημοκρατίας είτε με αυτό της χούντας, είναι πανταχού παρών, διαιωνίζοντας την εκμετάλλευσή μας. Από τη θέση μας, δεν μπορούμε παρά να τονίσουμε με σαφήνεια ότι η διαμαρτυρία, η αντίσταση, ο αγώνας και η ταξική αντεπίθεση δεν περνάνε μέσα από τα εκλογικά κανάλια και την αντιπροσώπευση.

Οργάνωση & Ταξική αντεπίθεση

Η εκμετάλλευση έχει όνομα και λέγεται καπιταλισμός. Ο αγώνας για την ανατροπή του οργανώνεται και διεξάγεται καθημερινά στους χώρους αναφοράς μας: στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τις γειτονιές, τους χώρους εργασίας.

Ως εργάτες/ριες (μισθωτοί/ες, επισφαλώς εργαζόμενοι/ες, «μαύροι/ες» και άνεργοι/ες) πρέπει να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας. Μακριά από φυλετικές και έμφυλες διακρίσεις και πρακτικές κοινωνικού κανιβαλισμού, συλλογικοποιούμαστε με οριζόντιες δομές χωρίς ειδικούς και αρχηγούς, χωρίς πατερούληδες που ξέρουν τα συμφέροντά μας καλύτερα από εμάς. Κατανοούμε και διατρανώνουμε ότι για τα δεινά μας δεν φταίνε οι μετανάστες, φταίνε τα αφεντικά. Δεν πέφτουν οι μισθοί ή χάνουμε τη δουλειά μας επειδή «μας τις παίρνουν οι ξένοι», αλλά επειδή αυτό είναι που συμφέρει τους καπιταλιστές: η όλο και μεγαλύτερη εκμετάλλευσή μας.

Οργανωνόμαστε μέσα από σωματεία, συνελεύσεις και συλλογικότητες βάσης. Δεν αρκούμαστε στο να γκρινιάζουμε, αλλά βρίσκουμε και άλλους ανθρώπους που είναι διαθέσιμοι να παλέψουν μαζί μας και δημιουργούμε δομές αντίστασης σε κάθε χώρο δουλειάς. Δεν αφήνουμε τις λήψεις των αποφάσεων στους λίγους, στους εκλεκτούς του κάθε ΔΣ, αλλά αποφασίζουμε μέσα από συνελεύσεις όπου το κάθε μέλος είναι ισότιμο, όπου η κάθε άποψη ακούγεται, συζητιέται και, στη βάση της κατανόησης των κοινών συμφερόντων, παίρνονται οι αποφάσεις.

Δεν οικτίρουμε την κακή μας τύχη, ούτε περιμένουμε οι θεοί «να πάρουν μακριά από εμάς την κρίση». Βαδίζουμε με συνείδηση για την αντεπίθεση της τάξης μας, για την ανατροπή της συνθήκης σκλαβιάς που μας έχουν επιβάλει και ολοένα οξύνεται. Αρκεί να πιστέψουμε ότι κανείς δεν θα ψάλει τον επιτάφιο της ταξικής μας πάλης. Αρκεί να πιστέψουμε ότι η τάξη μας θα νικήσει και δεν θα υπάρχει άλλη τάξη να της αντιπαρατεθούμε, ως την κατάργηση της μισθωτής εργασίας και την αταξική κοινωνία.

Τ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΤΟΥ ΠΗΓΑΔΙΟΥ ΤΟΝ ΠΑΤΟ

ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ

Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου

Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων

Πρωτοβουλία Εργαζομένων στο Μετρό – Ταξικό Μέτωπο

Συνέλευση Βάσης Τεχνικών Κινηματογράφου Τηλεόρασης

Συνέλευση Εργαζομένων/Ανέργων/Φοιτητών στα ΜΜΕ

Αποφάσεις γενικής συνέλευσης των γιατρών της ΕΝΙΚ

Η Γενική Συνέλευση των γιατρών του νοσοκομείου Κιλκίς προέβη στις παρακάτω διαπιστώσεις και αποφάσεις.
1. Βάσει του νόμου 39/84 ο αριθμός των επιτρεπόμενων εφημεριών ανά βαθμίδα είναι ο εξής:
Διευθυντής: 4 ενεργές και 3 ετοιμότητος,
Επιμελητής: Α και Β: 5 ενεργές και 2 ετοιμότητος
Ειδικευόμενοι: 7 ενεργές,
Βάσει των παραπάνω, τα οποία δεν επιδέχονται οποιαδήποτε μεταβολή, ορίζεται με ακρίβεια ο ανώτατος αριθμός των εφημεριών που θα πληρώνονται. Με δεδομένη την απόφαση της κυβέρνησης στην κατά γράμμα τήρηση αυτών των ορίων ανακύπτουν δύο αντικειμενικά και ουσιώδη προβλήματα:
Το πρώτο και κυριότερο είναι ότι λόγω έλλειψης προσωπικού όλες πλέον οι κλινικές και τα τμήματα του νοσοκομείου αντιμετωπίζουν αντικειμενικό πρόβλημα κάλυψης των εφημεριών κατά το δεύτερο 15θήμερο εκάστου μηνός.
Το δεύτερο πρόβλημα είναι οικονομικό, καθώς η χρηματοδότηση του ιδρύματος είναι τόσο ελλειμματική που δεν επαρκεί για να πληρωθούν ακόμη και αυτές οι λίγες προβλεπόμενες από τον νέο νόμο εφημερίες. Έτσι οι γιατροί θα υποστούν για ακόμη μια φορά τον εξευτελισμό να παρέχουν υπηρεσίες υγείας απλήρωτοι και απαξιωμένοι.
Αυτά σημαίνουν ότι οι Έλληνες πολίτες γενικότερα και ο λαός του Κιλκίς και των γύρω περιοχών ειδικότερα, θα στερούνται πλέον την υγειονομική τους κάλυψη από το νοσοκομείο μας για τουλάχιστον 15 μέρες το μήνα.
2. Η πρόταση που έγινε παμψηφεί αποδεκτή από την συνέλευση έχει δύο σκέλη:
Πρώτον, να εφαρμοστεί ο νόμος ως έχει αλλά να ενημερωθεί ο εισαγγελέας και όλος ο κόσμος ότι το νοσοκομείο δεν θα μπορεί να λειτουργεί για ολόκληρο το μήνα και ότι θα κινδυνεύσουν ανθρώπινες ζωές από την ανάλγητη, σαφέστατα ταξική και αντιλαϊκή, δολοφονική πολιτική λιτότητας των δυνάμεων κατοχής της χώρας.
Δεύτερον, να φροντίσουμε να αδειάσουμε εντελώς το νοσοκομείο από νοσηλευμένους και να μην γίνει καμιά εισαγωγή που θα προϋποθέτει νοσηλεία πέραν της 15ης Μαΐου.
3. Η απόφασή μας θα κοινοποιηθεί στο ΕΚΑΒ και στα νοσοκομεία. της Θεσσαλονίκης. ώστε να βρίσκονται εν γνώσει του ζητήματος που προκύπτει και σε ετοιμότητα για διακομιδές των έκτακτων περιστατικών που δεν θα είναι πλέον δυνατόν να νοσηλευτούν στο Γ.Ν. Κιλκίς ώστε να γίνονται αποδεκτά από νοσοκομεία όμορων περιοχών. Επίσης η απόφαση θα κοινοποιηθεί σε όλα τα ΜΜΕ, στους κατοίκους του νομού, στον Δήμο και στην Περιφέρεια, όπως και στους λοιπούς φορείς της κοινωνίας των πολιτών, με σκοπό την αποφασιστική δραστηριοποίηση των κατοίκων της περιοχής και όλων των πολιτών. Οι πολίτες οφείλουν να είναι γνώστες της κατάστασης, να συνειδητοποιήσουν ότι η υγειονομική και γενικότερη πολιτική λιτότητας μέσω των μνημονίων πλέον παίρνει μορφή γενοκτονίας. Τους καλούμε σε εκδηλώσεις αντίστασης κατά της αδιέξοδης, και αντιλαϊκής αυτής πολιτικής, τους θέλουμε αλληλέγγυους στις κινητοποιήσεις μας και συν-διεκδικητές μιας σωστής δημόσιας και δωρεάν υγείας για όλους, τους καλούμε σε έναν παλλαϊκό αγώνα διαρκείας μέχρι την οριστική ακύρωση του σχεδίου εξαθλίωσης του λαού και καταρράκωσης του ΕΣΥ, μέχρι την τελική νίκη.
4. Συνεχίζουμε τις επισχέσεις εργασίας εξυπηρετώντας μόνον τα έκτακτα περιστατικά στο νοσοκομείο, μέχρις πλήρους αποπληρωμής των δεδουλευμένων μας.
5. Αποφασίστηκε να γίνει μομφή προς την διοίκηση που αποφάσισε την απόσπαση του συναδέλφου μας Κ. Ανδρεόπουλου που είχε σαν αποτέλεσμα την επιπλέον επιβάρυνση της ήδη προβληματικής λειτουργίας του άκρως νευραλγικού αναισθησιολογικού τμήματος, το οποίο πλέον αδυνατεί να καλύψει τις εφημερίες ακόμη και του τρέχοντος μηνός, και να απαιτηθεί η άμεση επαναφορά του στο δικό μας νοσοκομείο.
6. Αποφασίστηκε επίσης να γίνει μομφή στον διοικητή για την απαράδεκτη ύπουλη και φασιστική διαταγή του να κατεβάσει το πανό της πύλης του νοσοκομείου μας που αναφέρει ότι η δημόσια και δωρεάν υγεία είναι συνταγματική υποχρέωση του κράτους και ότι εδώ οι ασθενείς περιθάλπονται δωρεάν.
7. Σε περίπτωση που η διοίκηση στείλει «ΕΝΤΈΛΕΣΤΕ», δηλώνουμε ότι θα προβούμε στη λήψη όλων των νόμιμων μέσων ώστε να ακυρωθεί η εντολή και η διοίκηση και η ηγεσία του υπουργείου να υποστούν τις νομικές συνέπειες. Ο εισαγγελέας έχει ήδη ενημερωθεί για το ενδεχόμενο αυτό, όπως εξάλλου περιμένει και την κοινοποίηση των προγραμμάτων μας για τον μήνα Μάιο, όπως ήδη του υποσχεθήκαμε, στην συνάντηση που είχαμε μαζί του πριν από την συνέλευση μας.
8. Εφόσον η κυβέρνηση επιμείνει στην άρνηση πλήρους στελέχωσης του νοσοκομείου μας ώστε να εξασφαλίζονται ασφαλή προγράμματα εφημέρευσης και των συνταγματικών της υποχρεώσεων, θα διεκδικήσουμε τα αυτονόητα, με δυναμικές κινητοποιήσεις ακόμα δυναμικότερες από αυτές του προηγούμενου διαστήματος, επιδιώκοντας επιπλέον την ενεργό στήριξη της τοπικής κοινωνίας, όπως έχει επανειλημμένα συμβεί σε επαναστατικές περιόδους.
Με πλήρη συναίσθηση της κοινωνικής μας αποστολής και των ηθικών δεσμεύσεων που σχετίζονται με το λειτούργημά μας, προειδοποιούμε τους πολίτες ότι η κυβέρνηση, με τους αντισυνταγματικούς νόμους και τις αποφάσεις της, ουσιαστικά μας ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ να παρέχουμε ασφαλή και αξιοπρεπή περίθαλψη στους πολίτες, ακολουθώντας την γενοκτονική πολιτική της τρόικας και των δανειστών μας. Ενημερώνουμε όμως πως για τον Μάιο, τα προγράμματα εφημέρευσης είναι μόνον μέχρι τις 15 του μήνα, πέραν δε της εν λόγω ημερομηνίας αδυνατούμε (ή άλλως ΜΑΣ ΑΠΑΓΟΡΕΎΕΤΑΙ από την ηγεσία του υπουργείου) να νοσηλεύσουμε κανέναν εντός του νοσοκομείου, γιατί δεν θα υπάρχει εφημερεύων γιατρός σε κανένα τμήμα ή κλινική του ιδρύματος.
Για τον λόγο αυτό θα φροντίσουμε να δώσουμε εξιτήριο σε όλους τους εσωτερικούς αρρώστους που θα υπάρχουν μέσα στο ίδρυμα, μέχρι την ημερομηνία αυτή.
Παρʼ όλα αυτά εμείς δηλώνουμε πως θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν ώστε να προστατεύσουμε την υγεία των πολιτών που προσέρχονται στο νοσοκομείο μας, παρέχοντας δωρεάν περίθαλψη σε όλους, μέχρι τις 15 Μαΐου και καλώντας παράλληλα την κυβέρνηση να αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες της υπερβαίνοντας έστω και την τελευταία ώρα την άμετρη κοινωνική της αναλγησία.
Όλες τις ανωτέρω αποφάσεις θα τις κοινοποιήσουμε, στην διοίκηση, στο ΔΥΠΕ, το υπουργείο, στον εισαγγελέα, στον Δήμο, σε όλους τους φορείς του νομού, στα ΜΜΕ και σε στους κατοίκους του νομού με κάλεσμα για συμπαράταξη και δυναμική συμμετοχή στον αγώνα μας κατά της σκόπιμης υποβάθμισης, της απαξίωσης του ΕΣΥ και των σχεδίων κλεισίματος του νοσοκομείου μας. Εν ανάγκη θα καλέσουμε τους δημότες σε αντίσταση κατά των σχεδίων αυτών βγαίνοντας στο δρόμο και πηγαίνοντας πόρτα-πόρτα! Θα υποχρεώσουμε όλοι μαζί το Δήμο να πάρει ανοιχτά θέση κατά της γενοκτονικής αυτής πολιτικής και αν χρειαστεί να στηρίξει με δικές του πρωτοβουλίες και δυνάμεις το νοσοκομείο μας, ανταποκρινόμενος στις ηθικές και υλικές υποχρεώσεις του και στα καθήκοντα και τις δεσμεύσεις του απέναντι στο λαό του Κιλκίς.
Οι προτάσεις ψηφίστηκαν παμψηφεί από το σώμα της συνέλευσης.

Κάθε Τετάρτη στις 17.30

Μέχρι νεωτέρας, οι συναντήσεις των Διακοπτών θα γίνονται κάθε ΤΕΤΑΡΤΗ στις 17.30.
Σκυλίτσα & Πλαπούτα, Εξάρχεια.

Έκτακτη Συνέλευση Διακόπτες

Έκτακτη Συνέλευση Διακοπτών Τετάρτη 25/4 στις 17.30 έως 20.00 αυστηρά!

ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ STOP

Νέο βίντεο από τους Διακόπτες "Μεταλλεία Stop".
Για τον αγώνα ενάντια στα μεταλλεία στην βόρεια Ελλάδα.
Συνεντεύξεις με μέλη του μετώπου ενάντια στα μεταλλεία σε Κρούσια και Πάικο (Κιλκίς), καταγραφή των γεγονότων στην Μ.Παναγιά Χαλκιδικής στα τέλη Μαρτίου 2012.
links:
ΜΕΤΩΠΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ (ΚΙΛΚΙΣ): metalleiastop.blogspot.com
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΒΛΑΠΤΙΚΟΤΗΤΕΣ (ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ): proevla.blogspot.com 

Ο Μάριος Λώλος είναι ένας από μας.

    Την Πέμπτη 5 Μαρτίου χιλιάδες άνθρωποι μαζεύονται στο Σύνταγμα για να εκφράσουν την οργή τους για την -μεστή πολιτικού νοήματος- αυτοκτονία του Δημήτρη Χριστούλα.
    Οι υπάνθρωποι της ΕΛΑΣ διαλύουν τη συγκέντρωση με βία και χημικά. Εκτός από τους συνήθεις υπόπτους, εργαζόμενους–άνεργους διαδηλωτές, τα γκλομπς των κρανοφόρων πέφτουν και στα κεφάλια δημοσιογράφων και φωτορεπόρτερ. Ο Μάριος Λώλος, πρόεδρος της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας, χτυπιέται στο κεφάλι και οδηγείται στο χειρουργείο με σοβαρή κρανιοεγκεφαλική κάκωση.
    Ο Μάριος Λώλος δεν είναι άγνωστος στις αστυνομικές αρχές. Δεν είναι η πρώτη φορά που στοχοποιείται και χτυπιέται από τα όργανα της τάξης. Δεν είναι άγνωστος και σε εμάς. Έχει βρεθεί δίπλα μας στους εργατικούς αγώνες και έχει έμπρακτα σταθεί πλάι σε ανθρώπους που βίωσαν την αστυνομική βία. Είναι σύντροφος και συναγωνιστής. 
    Γι' αυτό και εμείς του ευχόμαστε καλή ανάρρωση και κακό ψόφο σ' αυτούς που καθημερινά σηκώνουν χέρι απάνω μας. Ακόμη και αν τα πιονάκια του συστήματος αδυνατούν να δουν το πολιτικό βάρος των ενεργειών τους, εμείς το βλέπουμε πεντακάθαρα. Θα μας βρουν μπροστά τους.

     Οι κοινωνικοί αγώνες δεν καταστέλλονται.